دانلود فیلم The Last 4 Days

محمدرضا شوقی

🎞 راد استایگر بار دیگر توانایی اش را در ایفای نقش مردان تاریخی وسیاسی نشان می دهد. در گذشته او دو بار نقش آل کاپون، ناپلئون، ژنرال اولیس گرانت(رئیس جمهور آمریکا)، پونتیوس پیلاتس(والی یهودیه) وهمچنین موسولینی ( درفیلم "عمرمختار"، 1980) را بازی کرد. در آخرین دقایق زندگی موسولینی دراین فیلم، او یک جور موسولینی متواضع است، اوقدرتش از دست رفته بود و نمی دانست پس از دستگیری چه باید بکند. همچنین بازی بسیار خوبی از هنری فوندا که نقش کاردینال میلانی شوستر را بازی می کند، او بیشتر نگران سرنوشت موسولینی است تا بیگناهانی که ممکن است در آن روزها کشته شده باشند. این فیلم به خوبی نشان می دهد که آلمانی ها چگونه می خواستند موسولینی و تلاش آمریکایی ها برای دستگیری او را حفظ کنند.. کارلو لیزانی فیلمساز کار بسیار خوبی انجام داده تا آخرین ساعات دیکتاتور و معشوقه اش، کلارتا پتاچی (لیزا گاستونی) را به نمایش بگذارد. دیالوگ های بسیار جالبی بین چریکهای مبارز و موسولینی انجام می شود. او مدعی بود که تنها آلمانی ها در جنگ مقصر هستند و اومسئولیت بسیار کمی در قبال اتفاقات رخ داده بر عهده دارد، اما مبارزان تمام استدلال های بزدلانه او را با حقایق واقعی رد کردند. موسولینی دموکراسی ایتالیا را نابود کرد، احزاب و اتحادیه های سیاسی را از بین برد و همچنین بسیاری از مردم بی گناه را کشت. او به خوبی از هیتلر حمایت می کرد، اگرچه او عروسک دست نشانده ای در دست آلمانی ها بود ... 🎞 🎞 ده سال قبل از ساخت این فیلم کارلو لیزانی «پروسه ورونا»1963 را کارگردانی کرد که محاکمه و اعدام کنت سیانو، داماد بنیتو موسولینی را به تصویر می‌کشید. در آن فیلم فقط از موسولینی صحبت می شود و تصاویرش به اختصار در فیلم های خبری نشان داده می شود . اما در اینجا او با بازی راد استایگر بسیار حاضر است. اگر چه بازی اش یک نمایش آرام است، او به طوردرخشانی حال و هوای استعفای مردی را که قدرتش سلب شده است را به نمایش می گذارد. او می‌داند که توسط متفقین نجات نخواهد یافت و زندگی اش به شماره افتاده است. این با آن موسولینی هولناک و غم انگیزی که استایگر قرار بود بعداً در «عمرمختار» بازی کند بسیار فاصله دارد. همچنین لیزا گاستونی در نقش معشوقه‌اش کلارتا پتاچی که آرزو داشت با او بمیرد و مطمئناً به آرزویش هم رسید!، یک بازی فوق‌العاده هم وجود دارد! هنری فوندا در نقش کاردینال شوستر ظاهر می‌شود که به ما ارتباط کلیسای کاتولیک و فاشیسم را یادآوری می‌کند، اگرچه شوستر از همه نظر از سیاست‌های افراطی موسولینی فاصله می گرفت. فیلم لیزانی فاقد حاشیه و شتاب فیلم قبلی اش است، اما همچنان صحنه هایی عالی دارد، از نظر بصری هم چشمگیر است و به عنوان یک سند تاریخی قدرتمند عمل می کند. 🎞 🎞 🎞 این فیلم خوبی است که نشان می دهد موسولینی چه شخصیت ماجراجو و فرصت طلبی داشته است. او تا پایان بین ایتالیایی ها، آلمانی ها و انگلیسی ها دررفت و آمد بود و فقط نگران خودش بود . به ویرانی هایی که در کشورش به بار آورد اهمیتی نمی داد و سعی داشت به سوئیس فرار کند تا زندگی راحتی داشته باشد. همچنین زندگی عاطفی او با معشوقه اش را به خوبی به تصویر می کشد - که احتمالا او تا پایان زندگی اش از او برای فداکاری و عشق کامل بهره می برد. داستان اسنادی که او باخود حمل می کرد، و نامه هایی که با چرچیل رد و بدل کرد، اگر برای عموم آورده می شد چرچیل را به خطر می انداخت کاملا نادیده گرفته شده است - احتمالا موضوع بسیار ظریفی بود که در این نوع فیلم ها به آن پرداخته نمی شود.