دانلود فیلم American Fiction

آرش

فیلم جالبیه

محمدرضا شوقی

🎞 دیالوگ های طنزآمیز، داستانئ جذاب ، فیلمنامه هوشمندانه همه فیلم را ارتقا داده اند . همه بازیگران، به خصوص جفری رایت، بازی های فوق العاده ای را ارائه می دهند. اما برای من شخصاً بهترین ویژگی فیلم کمدی آن است.مرتب می خندیدم.طنز فیلم کاملاً تازه است.آنچه که از فیلم دوست نداشتم چند داستان فرعی، مانند زندگی عاشقانه برادر یا خدمتکار، که به نظر نمی رسد به طرح اصلی ارتباطی داشته باشند.احساس می شود آنها در جای خود نبوده و از داستان اصلی جدا هستند. غیرازآن، من «داستان آمریکایی" را فیلمی بسیار سرگرم کننده یافتم. 🎞 🎞فیلم" یک پیش‌فرض عالی دارد، یکی از بهترین‌های فیلم های سال است. در کل فکر می‌کنم خوب ساخته شده است اما به نحوی داستان کاملا برایم مشخص نشد. جوری که توضیحش سخت است. فکر می کنم این قسمت درام داخلی فیلم بود که به طور کامل برای من کار نکرد. فیلم زمان زیادی را صرف تمام راه‌هایی می‌کند که جفری رایت تحت تأثیر مسئولیت‌های زندگی‌اش قرار می‌گیرد ،در برخی از این قسمت‌ها تدریجا مشکلات خودش رانشان می دهد.شخصیتی را که استرلینگ کی براون بازی می‌کرد،باورکردنی بود اما قانع‌کننده نبود، آنچه را که فیلم درباره باری که بر دوش سیاه‌پوستان گذاشته می‌شود را دوست داشتم .اینکه نماینده سیاه‌پوستان بطور دائم درهمه جا هست و سفیدپوستان هرگز مجبور به دست و پنجه نرم کردن با آنها نیستند. همچنین ماجراجویی پایانی فیلم ، صحنه‌ها را به قلمرو فراتر دیگری می‌برد . 🎞 🎞 🎞 من مشتاقانه منتظر این فیلم بودم. همانطور که پیش بینی می کردم خنده دار است . طنز فیلم را دوست داشتم، شیوه ای که عیسی رائه از کتابش حرف می زند و سپس آن را می خواند، یادم می‌آید چند بار درسینما همه خندیدند. این داستان نویسنده ای سیاه‌پوست است که از تمایل جامعه به کلیشه‌ها خسته شده است، بنابراین یک رمان مزخرف می‌نویسد به قصد ایجاد واکنش ، اما مردم آن را می بلعند و تبدیل به رمانی پرفروش می‌شود. به نظر من به نوعی خود فیلم هم همینطور است. سعی می کنه که برخلاف انتظاری که از داستان دارید، عجیب تر به نظر برسد... فیلم از داستان که برمبنای شخصیت های سیاه پوست بنا شده دور می شود. این من را به یاد فیلم The Photograph -"عکس (2020)" انداخت، یک فیلم عاشقانه خوب که داستان بین دو سیاهپوست را تعریف می کرد، جایی که جوهر عاشقانه به جای تمرکز ، بیش از حد در مرکز فیلم قرارمی گیرد. در مورد نژاد آنها یا هر مبارزه ای دیگر. «داستان آمریکایی» خیلی راحت روی شخصیت ها وقت صرف می کند، حتی آنهایی که نقش کوتاهی دارند. جفری رایت را فقط در نقش‌های فرعی دیده‌ بودم، اما او واقعاً نقش اول فیلم را عالی بازی می کند. این فیلمی است که احساسات عمیق را با طنز متعادل می کند، راهی دشوار برای رسیدن به یک شاهکار. فیلم راخیلی دوست دارم بدون اینکه بیش از حد شلوغ باشد، اتفاقات زیادی درآن می افتد. این باعث شده که طنز فیلم یکدست شود . تفسیر اجتماعی را با درام خانوادگی متقاعد کننده ای ترکیب می کند و در کمال تعجب، باهماهنگی بی عیب و نقصی هم این کار را انجام می دهد. علیرغم اینکه فیلم سریعی نیست، احساس می‌شود که فشرده است و زمانی را برای بررسی کامل به هر دو موضوعش اختصاص می‌دهد. علاوه بر این،به دیالوگ های ساده اش جلا می دهد . بدون شک این یکی از فیلم های مورد علاقه من در این سال است. انتظاری که ازآن داشتم برآورده شد، فیلم واقعا منحصر به فردی است.

محمدرضا شوقی

🎞دیالوگ های طنزآمیز، داستانی جذاب و فیلمنامه ای هوشمندانه همه چیز فیلم را ارتقا داده است . همه بازیگران، به خصوص جفری رایت، بازی های فوق العاده ای ارائه می دهند. اما برای من شخصاً بهترین ویژگی فیلم کمدی آن است. من مرتب می خندیدم.طنز فیلم کاملاً تازه است.آنچه که از فیلم دوست نداشتم چند داستان فرعی، مانند زندگی عاشقانه برادر یا خدمتکار، که به نظر نمی رسد به طرح اصلی ارتباطی داشته باشند.احساس می شود آنها در جای خودشان نیستند و از داستان اصلی جدا هستند. در غیر این صورت، من «داستان آمریکایی" رافیلمی بسیار سرگرم کننده یافتم. 🎞 🎞داستان آمریکایی" یک پیش‌فرض عالی دارد، یکی از بهترین‌های فیلم های سال است. در کل فکر می‌کنم خوب ساخته شده است اما به نحوی داستان کاملا برایم مشخص نشد. جوری که توضیحش برایم سخت است. فکر می کنم این قسمت درام داخلی فیلم بود که به طور کامل برای من کار نکرد. فیلم زمان زیادی را صرف تمام راه‌هایی می‌کند که جفری رایت تحت تأثیر مسئولیت‌های زندگی‌اش قرار می‌گیرد ،در برخی از این قسمت‌ها تدریجا مشکلات خودش رانشان دهد.شخصیتی را که استرلینگ کی براون بازی می‌کرد،باورکردنی بود اما قانع‌کننده نبود، آنچه را که فیلم درباره باری که بر دوش سیاه‌پوستان گذاشته می‌شود را دوست داشتم .اینکه نماینده سیاه‌پوستان بطور دائم درهمه جا هست و سفیدپوستان هرگز مجبور به دست و پنجه نرم کردن با آنها نیستند. همچنین ماجراجویی پایانی فیلم ، صحنه‌ها را به قلمرو فراتر دیگری می‌برد. 🎞 🎞 🎞من مشتاقانه منتظر این فیلم بودم. همانطور که پیش بینی می کردم خنده دار است . طنز فیلم را دوست داشتم، شیوه ای که عیسی رائه از کتابش حرف می زند و سپس آن را می خواند، یادم می‌آید چند بار درسینما همه خندیدند. این داستان نویسنده ای سیاه‌پوست است که از تمایل جامعه به کلیشه‌ها خسته شده است، بنابراین یک رمان مزخرف می‌نویسد به قصد ایجاد واکنش ، اما مردم آن را می بلعند و تبدیل به یک رمان پرفروش می‌شود. به نظر من به نوعی خود فیلم هم همینطور است. سعی می کنه که برخلاف انتظاری که از داستانش دارید، عجیب تر به نظر برسد... فیلم از داستانش که برمبنای شخصیت های سیاه پوست بنا شده دور می شود. این من را به یاد فیلم The Photograph -"عکس (2020)" انداخت، یک فیلم عاشقانه خوب که داستان بین دو سیاهپوست را تعریف می کند، جایی که جوهر عاشقانه به جای تمرکز ، بیش از حد در مرکز فیلم قرارمی گیرد. در مورد نژاد آنها یا هر مبارزه ای دیگر. «داستان آمریکایی» خیلی راحت روی شخصیت ها وقت صرف می کند، حتی آنهایی که نقش کوتاهی دارند. جفری رایت را فقط در نقش‌های فرعی دیده‌ بودم، اما او واقعاً نقش اول فیلم را عالی بازی می کند. این فیلمی است که احساسات عمیق را با طنز متعادل می کند، راهی دشوار برای رسیدن به یک شاهکار. فیلم راخیلی دوست دارم بدون اینکه بیش از حد شلوغ باشد، اتفاقات زیادی درآن می افتد. این باعث شده که طنز فیلم یکدست شود . تفسیر اجتماعی را با درام خانوادگی متقاعد کننده ای ترکیب می کند و در کمال تعجب، باهماهنگی بی عیب و نقصی هم این کار را انجام می دهد. علیرغم اینکه فیلم سریع نیست، احساس می‌شود که فشرده است و زمانی را برای بررسی کامل به هر دو موضوعش اختصاص می‌دهد. علاوه بر این،به دیالوگ های ساده اش جلا می دهد . بدون شک این یکی از فیلم های مورد علاقه من در این سال است. انتظاری که از آن داشتم برآورده شد، واقعاً فیلم منحصر به فردی است.🎞 🎞 🎞